Meridianen
Meridianen zijn te beschouwen als de rivieren van ons lichaam.
Water dat overdadig aanwezig is in de aarde, komt samen en komt in de
vorm van kwelwater aan de oppervlakte. Samen met regenwater vormt het
kleine stroompjes. Er worden beekjes gevormd. Het water vormt grote rivieren.
Daar waar een tekort aan water is, bevloeien de rivieren het land en maken
leven mogelijk.
Elke levende cel bevat levensenergie (Qi). Zij
staan energie af aan de omgeving. Samen met de energie die we
van de aarde, uit de kosmos en uit onze voeding krijgen worden
stroompjes, beken en rivieren gevormd, waarlangs de Qi door ons
lichaam stroomt. Deze 'rivieren' stromen in vaste banen door ons
lichaam en zorgen er op hun beurt weer voor dat alle lichaamsdelen
die daar behoefte aan hebben van energie kunnen worden voorzien.
Verloopt de energie-bevoorrading van de lichaamscellen naar wens,
dan straalt de persoon vitaliteit uit. Op plaatsen waar de energie
nauwelijks komt, zien we het weefsel aanspannen, de uitstraling
verdwijnt. Soms zien we zelfs deuken verschijnen.
Daar, waar de energie zich ophoopt (en niet goed
doorstroomt) verdwijnt ook de vitaliteit; soms is een zwelling
waarneembaar. De Qi moet kunnen blijven circuleren.
De hoofdstromen van Qi staan met elkaar in verbinding. Zoals bloed
door ons lichaam stroomt en uiteindelijk alle cellen voedt, circuleert
de Qi ook door ons lichaam; van de ene naar de andere meridiaan.
Tevens vertakken deze meridianen zich, in kleinere energiestromen,
naar alle delen van het lichaam. Het hele lichaam kan op die manier
gevoed worden met Qi.
De energie verandert telkens van karakter, mede onder invloed van de sturende krachten Yin en Yang. Yange meridianen laten de energie stromen naar de voeten. In het laatste gedeelte van zo'n meridiaan wordt de Qi omgezet; het gaat het karakter krijgen van zijn tegenpool. Vanaf de voet gaat de transformeerde Qi in de gekoppelde Yin-meridiaan weer omhoog. Bij de armen zien we het tegenovergestelde proces: Een Yin-meridiaan eindigt en transformeert de Qi weer naar Yang.
Zoals een rivier stroomversnellingen kent en draaikolken, kennen de meridianen
plaatsen met concentraties van energie. Deze 'draaikolken' van Qi zijn
de acupunctuurpunten. Deze punten hebben niet alleen een grote invloed
op de circulatie in de meridianen; ze hebben allemaal hun eigen karakter
en kunnen ieder voor zich specifieke processen in ons lichaam beïnvloeden.
Over het lichaam lopen 12 meridianen; 6 yin en 6 yang meridianen.
Deze meridianen zitten zowel links als rechts (gespiegeld).
Op de meridianen zitten de acupunctuur punten: zowel links als rechts
ruim 300.
Dieper in het lichaam bevinden zich 8 grote meridianen. Zij vormen vanaf
de bevruchting de basis van het energiesysteem (de extra- of wondermeridianen
genoemd). Het conceptievat (midden over de buik) en het gouverneursvat
(middenachter) horen bij dit onderliggende systeem.
Naast bovengenoemde kanalen zijn er diverse aanvullende systemen (Luo-vaten, spier-peesmeridianen, huidzone's, divergente meridianen en andere connecties).
De hoofdmeridianen werken nauw samen in koppels van één
yin en één yang meridiaan.
Ze hebben inwendige vertakkingen, die verbindingen maken met andere meridianen
en de organen.
In het westen hebben de meridianen een naam die ontleent is aan het orgaan waar de meridiaan een sterke verbinding mee heeft (levermeridiaan, maagmeridiaan, enz.). Verstoringen van zo'n meridiaan hoeven niets te zeggen over de conditie van het orgaan waar het zijn naam aan ontleent.
De energie wordt doorgegeven van de ene meridiaan aan de volgende: er
is een cyclus van 24 uur . Om de 2 uur is één meridiaan
meer actief. Is de betreffende meridiaan verstoord, dan leidt dit dikwijls
tot klachten op dat tijdstip van de dag. Een blokkade kan echter ook
zorgen voor een leegte in de volgende meridiaan en een volte in het
voorliggende circuit. Er ontstaat een onbalans die zich op meerdere
plaatsen zal laten zien in de vorm van klachten.
De juiste behandeling (op de juiste plaats) kan in één
keer veel klachten oplossen.
De T.C.M. heeft diverse diagnosevormen om tot het inzicht te komen,
waar de kern van het probleem zich bevindt.
Verwante onderwerpen:
en verder:
pathogene factoren